Jest głośno. Celowo chaotycznie. Mocarnie. Przestrzennie i z… pomysłem. W muzyce Judy’s Funeral przebija się bowiem duża fala charakternego noise’u zagłuszającego shoegaze’owe klimaty przesterowanymi gitarami, które raczej kojarzą się z bardziej wysublimowaną formą (Down Deep). Ten singiel to oniryczne fantasmagorie, które zabierają nasze emocje w zniekształconą krainę dźwięków, mających wrażenie zakrzywionych w czasoprzestrzeni ambientu (Lose Yourself (In A Dream)). Aranżacyjna finezja okazuje się być świetnym partnerem industrialnego rozgardiaszu, w którym nie trudno również o dobre melodie. Te jednak wychwyca się jak na ten gatunek wyjątkowo łatwo. Ten singiel to dwa przedstawione w ciekawy sposób utwory, które kontrastują ze sobą wyzywającym podejściem punkowej agresji wobec sennych fantazji ocierających się o eteryczną nostalgię surf rocka. Ciekawe i przestrzenne na tyle, że unosi. Tak po prostu!
