Radek Wośko Atlantic Quartet – Surge

★★★★★★★★★☆

1. Together Not Together 2. Brynia 3. Vigilant 4. Autumn 5. Chords & Discords 6. Winter 7. Emerging 8. Hesitation 9. Visceral Journey 10. Abrupt 11. Epilogue

SKŁAD: Stian Swensson – gitara, Soren Gemmer – fortepian Mariusz Praśniewski – kontrabas, Radek Wośko – perkusja

PRODUKCJA: Radek Wośko

WYDANIE: Multikulti Project 2019 www.radekwosko.com

Radek Wośko to perkusista wyróżniający się wszechstronnością i szlachetnym nonkonformizmem w podejściu do muzycznego rzemiosła. Muzyka jest wspaniałym sposobem, aby odkryć samego siebie i odnaleźć swój wewnętrzny głos  mówi artysta. Podążając za własnym instynktem, wyjechał do Danii, gdzie ukończył studia w klasie perkusji na Akademii Muzycznej w Odense. Zwycięstwo w międzynarodowym konkursie podczas 49. edycji festiwalu Jazz nad Odrą potwierdziło jego aspiracje do gry z najlepszymi. Współpracował m.in. z: trębaczem Tomaszem Stańko, gitarzystą Lionelem Loueke, a także z czołowymi postaciami polskiej i duńskiej progresywnej sceny jazzowej. Współtworzy on takie projekty jak: Entrails United, Entropy, The Beat Freaks i wiele innych. Obecnie na stałe mieszka w Kopenhadze, gdzie zgłębia swoją wiedzę na studiach podyplomowych na temat możliwości łączenia muzyki współczesnej z nowoczesną grą na perkusji. 

„Surge” to drugie wydawnictwo z Atlantic Quartet po debiutanckiej płycie „Atlantic” (Multikultti Project, 2016) nagranej z izraelskim gitarzystą Giladem Hekselmanem. Radek Wośko jest tu twórcą większości utworów i należy przyznać, że muzyczna wyobraźnia tego artysta zdecydowanie odbiega od tego, czego spodziewać by się można po perkusiście-kompozytorze. Kompleksowość materii dźwiękowej, sposób aranżacji, praca motywiczna i wreszcie kolektywne podejście do całości dzieła świadczy o nadzwyczajnej dojrzałości w procesie komponowania tego, bądź co bądź, wciąż młodego artysty. 

Ambicja popchnęła go do tworzenia muzyki wymagającej skupienia, ale oferującej w zamian pełny wachlarz artystycznych uniesień. Mamy tu i kantylenową melodykę (Vigilant), ale też niemal dodekafoniczne wybiegi w (Together, Not Together). Pogodny i pozytywnie nastrojony Brynia staje w opozycji do kolorystycznie stonowanego Abrupt. Motoryczny Chords & Dischords zderza się z Hesitation, gdzie puls jest ledwo wyczuwalny, rozlany niczym plamy dźwiękowe partii fortepianu. Winter zastyga w monumentalnej melancholii podczas gdy Emerging zaskakuję swoją intensywnością i nieprzejednaniem. W końcu Autumn, w swej rytmicznej złożoności, wyrafinowanej polifonii i finezyjnym fortepianowym ostinacie, jest najlepszym świadectwem na to jak wielkie możliwości drzemią w tym kwartecie. 

Radek Wośko jako lider pozostaje niejako w cieniu, oddając najwięcej pola do manewru duńskiej połowie bandu  Stianowi Swenssonowi na gitarze oraz pianiście Sorenowi Gemmerowi. Dla pozbawionego genu showmena perkusisty (przynajmniej na tym nagraniu) liczy się przede wszystkim efekt końcowy, gdzie stylistyczna jednolitość nie jest przeszkodą w kreacji różnorakich form i sposobów muzycznej wypowiedzi, dzięki czemu płyta ma szansę uzyskać w naszych odbiornikach bardzo długi okres ważności. Radek Wośko cieniuje muzycznymi emocjami niezwykle umiejętnie, a paleta barw, jaką potrafi stworzyć jego zespół daleko wykracza poza wszelkie mainstreamowe standardy gitarowego kwartetu. To muzyka dedykowana do słuchacza wrażliwego, potrafiącego docenić liczne niuanse kryjące się w zakamarkach starannie utkanych fraz.