 |
| ★★★★★★★★☆☆ |
1. Dwa serduszka, cztery oczy 2. Jesteś 3. To i Hola 4. Modlitwa 5. Nisko słonko, nisko 6. Mazur 7. Tęskno mi 8. Matulu moja
Olga Boczar – śpiew, flet,; Jan Smoczyński – fortepian, akordeon, elektronika; Andrzej Gondek – gitara elektryczna; Wojciech Pulcyn – kontrabas; Paweł Dobrowolski – perkusja, udu
WYDANIE: For Tune 2018
Olga Boczar – wokalistka, flecistka, kompozytorka, pedagog oraz absolwentka Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. Predyspozycji do profesjonalnego zajmowania się muzyką ma ta artystka w zupełności pod dostatkiem, a że i talentu jej nie brak, to i muzyka w jej wykonaniu jest czymś tak naturalnym jak oddychanie. Służebną i użytkową skromność swojej postawy artystycznej wyraża poprzez własne opracowania tak znanych i lubianych tematów ludowych jak: Dwa serduszka, cztery oczy, To i hola, Nisko słonko, nisko oraz Matulu moja. Ambicją sięga jednak dalej, tworząc swoje autorskie kompozycje (tekst i muzyka), których stylistyka idealnie spaja się z polskim folklorem, aczkolwiek płyta nie jest zaadresowana jedynie dla tegoż stylu entuzjastów.
Skład zespołu, jaki towarzyszy artystce, jednoznacznie daje nam do zrozumienia, że ponad ludowością mamy tu do czynienia jeszcze z jazzowym rozwichrzeniem. Lirycznym kantylenom wokalnym towarzyszy pięknie rozbudowana jazzowa harmonia. Dyscyplina formalna nadaje partiom Olgi Boczar nieskazitelnie doskonały kształt, a sama egzekucja poszczególnych utworów potwierdza skrajny profesjonalizm tego bandu, z rezerwą na improwizatorski luz.
„Tęskno mi, tęskno” słucha się bez oporów, z najzwyklejszą przyjemnością. Nawet jeśli ktoś mógłby zarzucić, że poszczególne elementy tego stylu już się zestarzały, to na pewno nie zestarzała się ich synteza – klucz sprzęgający je w niepowtarzalną całość. Tak samo jak niepowtarzalny jest entuzjazm śpiewającej Olgi Boczar, który emanuje na słuchacza nawet tego zabarykadowanego w domowych pieleszach. I być może to właśnie tu tkwi sekret decydujący o osobliwości jej subtelnej wokalistyki.
.
