 |
| ★★★★★★★★★☆ |
CD: 1. Le Clown Tueur de la Fête Foraine I-III 4. Temptation Rag 5. Transmitting 6. Balladibiza I-II 8. Missing a Page
DVD: 1. Préambule 2. Missing a Page 3. Le Clown Tueur de la Fête Foraine I-III 6. Temptation Rag 7. Transmitting 8. Balladibiza I-II 10. Arome de l’Air; Poulp
SKŁAD: Emile Parisien – saksofon sopranowy; Joachim Kühn fortepian; Manu Codjia – gitara elektryczna; Simon Taileu -kontrabas; Mário Costa -perkusja; Gościnnie: Wynton Marsalis – trąbka (4, 5); Vincent Peirani – akordeon; Michel Portal – klarnet basowy
PRODUKCJA: Emile Parisien
WYDANIE: Act Music 2018
Marciac to mała miejscowość w południowo-zachodniej Francji, w której od 40 lat odbywa się jeden z najważniejszych festiwali jazzowych na świecie. Emile Parisien jeszcze jako nastolatek uczęszczał na warsztaty jazzowe w tamtejszym Collége de Marciac, gdzie pobierał lekcje m. in. u samego Wyntona Marsalisa – patrona szkoły jak i festiwalu. W 2017 roku francuski saksofonista, już jako znany i ceniony muzyk, został artystą rezydującym podczas całego wydarzenia, co dawało mu pełną swobodę w dobieraniu składu jak i repertuaru na swoje koncerty. Emile Parisien postawił na międzypokoleniowość.
Do swojego projektu zaprosił mistrza klawiatury o aparycji samego Ludwiga Van Beethovena – Joahima Kühna. Na gitarze zaangażował doświadczonego poszukiwacza nowych dźwięków – Manu Codjia. Najmłodszym w składzie okazał się zaś sam lider oraz sekcja rytmiczna: Simon Tailleu (kontrabas) i Mário Costa (perkusja). Już pierwsze występy tego projektu okazały się wielkim sukcesem, czego uwieńczeniem był koncert finałowy, podczas którego do składu dołączyli gościnnie: Wynton Marsalis (trąbka), Vincent Peirani (akordeon) oraz Michel Portal (akordeon). 5-tysięczna publiczność w Marciac była wniebowzięta!
 |
| fot. Francis Vernet |
Niniejsze wydawnictwo jest zapisem tego niezwykłego koncertu zarówno na płycie CD jak i DVD. Jego atmosfera udziela się nawet słuchając tej muzyki u siebie w domu. Interakcja między każdym z członków zespołu jest szczerze magiczna. Bosonogi Peirani jest dla Parisiena niczym muzyczny brat bliźniak. Występowali i nagrywali ze sobą w dziesiątkach projektów. Jego gra w Le Clown Tueur de la Fête Foraine jest immanencją akordeonowej wirtuozerii z uporczywą, ale nie nachalną ruchliwością melodyczną i niezwykłym wyczuciem w kreowaniu najbardziej wyrafinowanych fraz.
Wynton Marsalis wystąpił w Temptation Rag Henry’ego Lodge’a oraz Transmitting Joachima Kühna, prezentując całą historię jazzu, od Nowego Orleanu po free jazz, w zaledwie 15 minut! Jego pełne rozmachu i polotu partie w najwyższych rejestrach były dla słuchacza niczym elektrowstrząsy. Całość spajała mocarna gra Kühna na fortepianie gdzie niepohamowana wyobraźnia i szaleństwo uwalniały go od jakichkolwiek zastanych schematów, a jednocześnie trzymała wszystko w ryzach. Nie jeden lider mógłby poczuć się w tak doborowym towarzystwie skonsternowany, ale Parisien grał jak natchniony, z energią i zaangażowaniem, jakby od tego koncertu zależeć miała jego cała muzyczna kariera.
Można słyszeć dziś stwierdzenie, że współczesny twórca, jeśli jest nowatorski lub co gorsza awangardowy, to rozmija się ze smakiem słuchaczy. Problem taki niewątpliwie istnieje i jest znamieniem naszych czasów. Koncerty takie jak ten w Marciac dają jednak nadzieję. Nie jest z nami aż tak źle – ani z twórcami, ani z publicznością. Ostatecznie mogą dojść ze sobą do porozumienia i to bez niepotrzebnie spłycających całość dzieła kompromisów.
