 |
| ★★★★★★★★☆☆ |
1. Suazi 2. Ko ko 3. Odwalla 4. Gambetta 5. Nangma 6. Macochi . Hotel Mar Mar . Hindu . Kothbiro10. Sangje Menia
SKŁAD: Antoni Gralak – trąbka; Marcin Oleś – kontrabas; Bartłomiej Oleś – perkusja
PRODUCENT: For Tune
WYTWÓRNIA: For Tune, 2016
Wkład braci Oleś w rozwój polskiej myśli muzycznej jest nie do przecenienia. To na pewno jedna z najlepiej zgranych sekcji rytmicznych nie tylko w naszym kraju, ale i na świecie, której muzykę już samą w sobie można uznać za kompletną. Antoni Gralak natomiast to jedna z najbarwniejszych postaci na naszych muzycznych salonach, członek takich legendarnych formacji jak: Free Cooperation, Young Power, Tie Break. Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Nick Cave, Dee Dee Bridgewater, Anna Maria Jopek, Stanisław Soyka, Wojciech Waglewski, a obecnie lideruje formacjom Graal i YeShe.
Bracia Oleś nie po raz pierwszy nagrywają płytę w 3. osobowym składzie z trąbką. W 2011 roku wydali oni krążek „De Profundis” gdzie na trąbce zagrał nieodżałowany Andrzej Przybielski. Tematyka obu wydawnictw jest jednak bardzo różna. Primitivo” odsyła nas do muzyki u jej zarania i prapoczątków, do jej pierwotnej wiarygodności i niezmąconej szczerości przekazu, do radości i wspólnego muzykowania (…) jest próbą odpowiedzi na pytanie gdzie zaczyna się muzyka i jakie są jej praatomy. Trzeba więc przyznać, że trio podjęło się tu zadania szalenie ambitnego i nawet jeśli efekt jest inny od tego jaki może wykreować nasza wyobraźnia, to na pewno warto już choćby z tego względu z tym nagraniem się zaznajomić.
 |
| źródło zdjęcia |
Na „Primitivo” znajdziemy kompozycje własne poszczególnych członków tria, jedną Roscoe Mitchela (Odwalla), jedną afrykańskiego duetu Mbarak Achieng, Ayub Ogada (Kothbiro) oraz 3 utwory na podstawie tradycyjnej muzyki Swaziland (Suazi), Tybetu (Nangma) i kultury Nahuatl (Macochi). Mimo takiej różnorodności materiału źródłowego, artystom udało się odnaleźć wspólny mianownik, więc cała płyta brzmi niezwykle spójnie.
Podstawowym elementem muzycznego dzieła jest tutaj bogata rytmika oraz wrażliwość na barwę dźwięku, a także jej walory symulacyjne i wyrazowe. Są to podstawowe cechy, które odgrywały kiedyś istotną rolę w procesie przekazu informacji. Muzyka poprzez częste stosowanie ostinatowych figur kontrabasu, ma silny, ustalony puls, co nie musi, ale może pobudzić słuchającego do tańca, który jak wiemy towarzyszył muzyce od jej zarania. Rola instrumentu melodycznego przypada tu oczywiści trąbce, należącej do grupy instrumentów dętych, równie archaicznych i strukturalnie ważnych jak instrumenty perkusyjne. Gra Antoniego Gralaka jest bardzo specyficzna, rzadko kiedy wybiega poza środkowy rejestr i opiera się na płaszczyznowej dynamice. Podstawą dialogu pomiędzy trąbką, a sekcją rytmiczną jest wymienność „pytań” i „odpowiedzi”. Nie brakuje również licznych partii improwizowanych Gralaka na tle ustalonej konstrukcji rytmiczno-melodycznej. Jakkolwiek skomplikowanie by to nie brzmiało, muzyka jest niezwykle przyjemna w odbiorze, a melodie wyjątkowo łatwe do zapamiętania. Artyści stawiają na minimalizm i tym samym bardziej okrojony zasób środków ekspresji i siły wyrazu.
Muzyka nie zna granic terytorialnych, ani czasowych, a jej percepcja może być tak różna jak ilość potencjalnych odbiorców. Sekretem do właściwego poznania „Primitivo” jest nasza chęć do uważnego wsłuchania się w jej puls muzycznej historii dziejów. Puls, który jest jak ogień, gdzie hartować się mogą nasze poglądy na artystyczną twórczość grających tu muzyków. Wystarczy tylko tej płyty posłuchać, do czego też bardzo zachęcam.
