 |
| ★★★★★★★★★☆ |
1. Together Not Together 2. Brynia 3. Vigilant 4. Autumn 5. Chords & Discords 6. Winter 7. Emerging 8. Hesitation 9. Visceral Journey 10. Abrupt 11. Epilogue
SKŁAD: Stian Swensson – gitara, Soren Gemmer – fortepian Mariusz Praśniewski – kontrabas, Radek Wośko – perkusja
PRODUKCJA: Radek Wośko
WYDANIE: Multikulti Project 2019 www.radekwosko.com
Radek Wośko to perkusista wyróżniający się wszechstronnością i szlachetnym nonkonformizmem w podejściu do muzycznego rzemiosła. Muzyka jest wspaniałym sposobem, aby odkryć samego siebie i odnaleźć swój wewnętrzny głos – mówi artysta. Podążając za własnym instynktem, wyjechał do Danii, gdzie ukończył studia w klasie perkusji na Akademii Muzycznej w Odense. Zwycięstwo w międzynarodowym konkursie podczas 49. edycji festiwalu Jazz nad Odrą potwierdziło jego aspiracje do gry z najlepszymi. Współpracował m.in. z: trębaczem Tomaszem Stańko, gitarzystą Lionelem Loueke, a także z czołowymi postaciami polskiej i duńskiej progresywnej sceny jazzowej. Współtworzy on takie projekty jak: Entrails United, Entropy, The Beat Freaks i wiele innych. Obecnie na stałe mieszka w Kopenhadze, gdzie zgłębia swoją wiedzę na studiach podyplomowych na temat możliwości łączenia muzyki współczesnej z nowoczesną grą na perkusji.
„Surge” to drugie wydawnictwo z Atlantic Quartet po debiutanckiej płycie „Atlantic” (Multikultti Project, 2016) nagranej z izraelskim gitarzystą Giladem Hekselmanem. Radek Wośko jest tu twórcą większości utworów i należy przyznać, że muzyczna wyobraźnia tego artysta zdecydowanie odbiega od tego, czego spodziewać by się można po perkusiście-kompozytorze. Kompleksowość materii dźwiękowej, sposób aranżacji, praca motywiczna i wreszcie kolektywne podejście do całości dzieła świadczy o nadzwyczajnej dojrzałości w procesie komponowania tego, bądź co bądź, wciąż młodego artysty.
Ambicja popchnęła go do tworzenia muzyki wymagającej skupienia, ale oferującej w zamian pełny wachlarz artystycznych uniesień. Mamy tu i kantylenową melodykę (Vigilant), ale też niemal dodekafoniczne wybiegi w (Together, Not Together). Pogodny i pozytywnie nastrojony Brynia staje w opozycji do kolorystycznie stonowanego Abrupt. Motoryczny Chords & Dischords zderza się z Hesitation, gdzie puls jest ledwo wyczuwalny, rozlany niczym plamy dźwiękowe partii fortepianu. Winter zastyga w monumentalnej melancholii podczas gdy Emerging zaskakuję swoją intensywnością i nieprzejednaniem. W końcu Autumn, w swej rytmicznej złożoności, wyrafinowanej polifonii i finezyjnym fortepianowym ostinacie, jest najlepszym świadectwem na to jak wielkie możliwości drzemią w tym kwartecie.
Radek Wośko jako lider pozostaje niejako w cieniu, oddając najwięcej pola do manewru duńskiej połowie bandu – Stianowi Swenssonowi na gitarze oraz pianiście Sorenowi Gemmerowi. Dla pozbawionego genu showmena perkusisty (przynajmniej na tym nagraniu) liczy się przede wszystkim efekt końcowy, gdzie stylistyczna jednolitość nie jest przeszkodą w kreacji różnorakich form i sposobów muzycznej wypowiedzi, dzięki czemu płyta ma szansę uzyskać w naszych odbiornikach bardzo długi okres ważności. Radek Wośko cieniuje muzycznymi emocjami niezwykle umiejętnie, a paleta barw, jaką potrafi stworzyć jego zespół daleko wykracza poza wszelkie mainstreamowe standardy gitarowego kwartetu. To muzyka dedykowana do słuchacza wrażliwego, potrafiącego docenić liczne niuanse kryjące się w zakamarkach starannie utkanych fraz.
