Jest ciemniejsza, cięższa, odważniejsza i bardziej zróżnicowana, ale też smutniejsza, bardziej emocjonalna i wyjątkowo osobista. Wspólnym mianownikiem łączącym wszystkie kompozycje jest pustka: opuszczenie, zamieranie i rozkład, zarówno w sensie dosłownym (znajdziemy tu opuszczone miejsca, wymarłe osady, ruiny pochłaniane przez zieleń)...