ACT ponownie zjednoczyło dwóch znakomitych europejskich muzyków jazzowych, aby zapewnić nam kolejny wzorowy album w postaci wyjątkowego duetu. Mimo ogromnej różnicy wieku czterdziestu lat miedzy muzykami nie słychać tego podczas grania. Ba, muzyka jest na tyle empatyczna, że natychmiastowo czuje się z muzykami niesamowitą więź, tworząc „artystyczne” trio. Proste, zgrabne tematy, które z niczego tworzą bogaty w swojej intymności i chwytliwości muzyczny dialog obfitujący w płynność pejzaży instrumentalnej rzeczywistości, wszak „muzyka mówi sama za siebie”. Muzykę definiuje pokora i spontaniczność w poczuciu wykwintnej koncentracji. Joachim Kühn współpracował już wcześniej z naszą legendą skrzypiec – Zbigniewem Seifertem. Kühnowi i tym razem w dopełnieniu coltrane’owskiego ducha słyszanego w inspiracjach obu muzyków brakowało elementu słowiańszczyzny, którą z pieczołowitością uwydatnia gra Mateusza Smoczyńskiego. Od bogatych i soczystych melodii po wybuchy energii mimo nieubłaganego poczucia kameralności. Interaktywność i wnikliwość dźwięków jest wprost przeszywająca. Muzyka bez fajerwerków, która promieniuje głębokim spokojem przy niezwykle kontemplacyjnym nastroju. Tego nam dzisiaj wszystkim potrzeba.
