Płyta „Blikan” to owoc dwudniowe sesji nagraniowej z czerwca 2019 roku, podczas której zarejestrowano materiał nie tylko na niniejsze wydawnictwo, ale również je poprzedzające – „Blue” (April Records 2020). Kierując się instynktem, artystka zaprosiła na tę sesję muzyków, z którymi nie grała nigdy wcześniej. Byli to: Peter Rosendal (fortepian), Jakob Høyer (perkusja), Thommy Andersson (kontrabas).
Skomplikowanie i prostota to dwa przeciwieństwa, które udaje się je połączyć w jednorodną i harmonijną całośći tylko instrumentalistom o najwyższych umiejętnościach . W przypadku Cecilie Strange połączenie to wydaje się w zupełności naturalne i oczywiste. Tematy zaznaczone są starannie, by po jakimś czasie rozpłynąć się w wyrafinowanej improwizacji. Tempa są nieśpieszne, forma wielu utworów otwarta, a rubato jest stałym elementem ekspresji. Mamy tam mnóstwo przestrzeni, aby odnaleźć swoje własne miejsce w muzycznej akcji. Słuchacz za tą muzyką nie musi gonić, ona podąża wraz z nim, jeśli tylko zdoła poświęcić jej odrobinę swojego czasu.
Na uwagę zwracają utwory na 3/4 jak otwierająca płytę Eudaimonia i When Sunny Smiles, z pięknie zakreśloną linią melodyczną i pracą motywiczną przywodzącą na myśl najlepsze wzorce. Oprócz Jag vet en dejlig rosa, która jest opracowaniem XV wiecznej szwedzkiej melodii ludowej, wszystkie utwory są autorstwa Cecilie Strange. Artystka jawi się więc również jako wytrawna kompozytorka, która przy pomocy najpiękniejszych barw wydobywających się z jej instrumentu i nienagannym kontrapunkcie towarzyszących jej muzyków, maluje pełen melancholii pejzaż Skandynawii.
https://ceciliestrange.bandcamp.com/
