 |
| ★★★★★★★★☆☆ |
1. Expression 1. 2. Goa time 3. Bad Habits 4. 7 + 7 5. Expression 2 6. Funky Freeboper
SKŁAD: Sławomir Kulpowicz – fortepian elektroniczny; Piotr „Bocian” Cieślikowski – saksofon tenorowy i sopranowy; Wojciech Pulcyn – kontrabas; Kazimierz Jonkisz – perkusja; Tomasz Dąbrowski – trąbka (2, 3, 5)
WYDANIE; For Tune, 27 listopad 2019
Sławomir Kulpowicz to postać dziś legendarna zaliczająca się do grona tych artystów, których wielki talent i serce do sztuki zabrała przedwczesna śmierć. Na kartach swej kariery zapisaną ma współpracę z takimi muzykami jak m.in.: Zbigniew Namysłowski, Tomasz Szukalski, Tomasz Stańko, Czesław Niemen, Anna Maria Jopek, Stanisław Soyka, Shujaat Khan. Poza kręgiem jazzu zafascynowany był kulturą Indii, a także komponował i produkował muzykę do spektakli baletowych i teatralnych.
Szerokie zainteresowania nie powstrzymały go od powrotu do jazzowych korzeni i w 2006 roku po ponad dwudziestu latach od ostatniego koncertu Sławomir Kulpowicz odbył trasę koncertową „The Quartet Again”. Idąc za ciosem, postanowił stworzyć nowy zespół i nagrać płytę. Zarejestrowano materiał „Expression”, ale ostatecznie do wydania płyty nigdy nie doszło. Plany pokrzyżowała choroba nowotworowa, która była przyczyną śmierci artysty 7 lutego 2008 roku.
Niniejsze wydawnictwo to właśnie ostatnia sesja Kulpowicza wzbogacona o dograne partie trąbki w trzech utworach w wykonaniu Tomasza Dąbrowskiego, za każdym razem w unisono z saksofonem przez co nie ma tam żadnych dźwięków nienapisanych przez Kulpowicza. Tytuł „Expression” idealnie oddaje atmosferę tego wydawnictwa. Materiał jest bardzo żywiołowy, zagrany po jednym razie, bez powtórek i poprawek. Słychać tam wewnętrzną pasję łączącą się z treścią dramatyczną apoteozującą chęć do życia. Każda z kompozycji to jazz we wszystkich swych wymiarach, ze swoimi harmoniami, progresjami, modulacjami i doskonałymi partiami improwizowanymi zalewającymi każdy utwór. Kulpowicz i reszta robią to co powinni robić prawdziwi twórcy – wypowiadają siebie. „Expression” idealnie przekazuje nam koncepcję sztuki autora i w zasadzie wszelkie muzyczne teoretyzowanie i analizy są tu zbędne. Historyczny charakter tego wydawnictwa jest tu niepodważalny i jak to bywa w przypadku takich nagrań – zwyczajnie wypada po nie sięgnąć.
