Frank Woeste – pianista urodzony w Hanowerze, ale od 1999 mieszkający w Paryżu, gdzie stał się znaczącą postacią na tamtejszej scenie, występując u boku takich artystów jak Youn Sun Nah czy Ibrahim Maalouf. „Pocket Rhapsody II” to drugi album artysty wydany przez wytwórnię Act Music prezentujący dziesięć autorskich kompozycji lidera projektu. Przekaz tego materiały jest szalenie pozytywny, a rozmaitość środków wykonawczych nie pozwala, aby muzyka szybko się nam znudziła.
Pianista jest niewątpliwie obdarzony umiejętnością kreowania chwytliwych motywów, które potrafi rozwinąć nawet do postaci trzyczęściowej suity (Triptique). Zastosowanie dźwięków syntetycznych w towarzystwie dziecięcego chóru i wybitnie dobrze zgranej sekcji rytmicznej sprawia, że muzykę z „Pocket Rhapsody II” wchłaniamy całym ciałem. Możemy do niej tańczyć jak i zadumać się nad efemerycznością fenderowskich partii solowych czy melancholijnym wydźwiękiem otwierającego płytę utworu Clara.
Trudno jest szukać we współczesności muzyki czystej, stylowo nieskazitelnej. Frank Woeste stawia na gatunkowy mariaż w oparciu o swoje doświadczenia i emocje. Starannie opracowane tematy i ich wszelkie przetworzenia oraz jakże atrakcyjna rytmiczna pulsacja trafiają w samo sedno. Otrzymujemy muzykę – jak by nie było – rozrywkową, ale z piorunującym efektem wrażeniowym i nie pozbawioną gatunkowego ciężaru. Jazzowa improwizacja przemycona jest tu nawet w rejony szeroko pojętej muzyki klubowej. „Pocket Rhapsody II” to powiew świeżości, który w obecnych czasach chwytamy bez cienia przekory.