Współpracował z takimi artystami/zespołami jak: Wojciech Gogolewski, Jakub Lubowicz, Krzysztof Daukszewicz, Michał Grobelny, Andrzej Poniedzielski, Artur Andrus, Czerwony Tulipan, Piwnica Pod Baranami, Warmia Klezmer Band, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko- Mazurskiej, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej, Orkiestra Rozrywkowa The Engineers Band, Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus oraz z wieloma innymi. Od 2015r. współpracuje z teatrem Roma, gdzie występuje jako aktor i gitarzysta. Jest również nauczycielem – jego uczniowie z powodzeniem zdają egzaminy na wyższe studia muzyczne w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, czy w Bydgoszczy. Jest autorem pracy „Praktyka ćwiczenia na gitarze bez instrumentu”.
Od czterech lat skupia się przede wszystkim na tworzeniu własnej muzyki z pogranicza gatunków jazzu i fusion. Prywatnie – „Nocny Marek”. Nie lubi pomidorów. Ma 100 pomysłów na minutę, a jego motto życiowe brzmi: Zacznij od siebie, nie czekaj na zbawienie.
Michał Chwała:
Pomysł na utworzenie niniejszej grupy powstał jeszcze na studiach jazzowych gdzie rozwijając swój warsztat gitarowy zapragnąłem tworzyć własne kompozycje. Moje fascynacje złożonymi harmoniami, polirytmią, formą kompozycji symfonicznych oraz nagraniami współczesnych zespołów jazzowych i fusionowych doprowadziły do powstania ośmiu złożonych utworów, które umieściłem na mojej debiutanckiej płycie „Idi”. Do współpracy zaprosiłem przyjaciół – znakomitych muzyków, multiinstrumentalistów, którzy dzielą moją pasję, zaangażowanie i mają jednakową potrzebę szerzenia kultury jazzowej oraz spełniania się w dziedzinie kolektywnej improwizacji.
Kiedy podjąłem swoje pierwsze poważne próby kompozycji, wielokrotnie spotykałem się z momentami, w których doskwierał mi brak weny, a kompozytorska praca „rzemieślnicza” nie przynosiła efektu. Potrafiłem napisać kilka stron utworu po czym następowała tzw. dziura. Pustka. Brak pomysłów na dalszą realizację już napisanego materiału. Kiedy w końcu udało mi się dopisać kolejne dźwięki, a luźno rzucone harmonie zaczęły zbiegać się w całość, odczułem, jakby w muzyce było tylko jedno właściwe rozwiązanie uzyskania właściwego połączenia melodii, harmonii i rytmiki. Oczywiście istnieją tysiące rearanżacji tych samych kompozycji, tzw. covery zmieniające stylistykę, rytmikę i harmonię utworu, ale to dzięki doskonałości jego oryginału wszystkie przeróbki mają rację bytu. Wychodzę więc z założenia, że jest tylko jedna możliwość powstania dzieła, innej nie ma wcale.
Podczas studiów muzycznych zafascynowała mnie filozofia. Poznawszy freudowską koncepcję „Id” będącą koniecznością natychmiastowego zaspokajania własnych potrzeb, zrodziła mi się w głowie idea zapotrzebowania na zaspokojenie nie tyle ciała co ducha, na wypełnienie umysłu silnymi, prawdziwymi emocjami. Tę potrzebę nazwałem „Idi”, a ją utożsamiłem z muzyką – Tą, która sprawia, że oddychamy razem z Jej pulsacją, która pozwala doświadczyć zapomnienia, jest wyłącznie przyjemnością… Ideologiczna „Idi”jest tą kompletną kompozycją, którą każdy z nas chciał kiedyś napisać.
Czym się wyróżnia nasza muzyka?
Po pierwsze, ogromną uwagę przykuwam do programowości kompozycji. Każdy tytuł ma ogromne znaczenie dla całości albumu i odzwierciedlenie w muzyce. Po drugie, w utworach o stylistyce jazzowej, coraz częściej pojawiają się trendy do pisania prostych struktur formalnych kompozycji, gdzie to partie improwizowane tworzą ich większą część. Moje utwory nawiązują do idei rozbudowanych, złożonych form, często zaczerpniętych z muzyki klasycznej. Po trzecie, partie wokalne traktuję instrumentalnie.
Skład zespołu:
· Paulina Mączka-Michota (Śpiew, gitara akustyczna, instr. klawiszowe)
· Michał Łuka (Saxofon tenorowy i altowy)
· Maciej Chwała (Instr. klawiszowe)
· Artur Siejka (Bass)
· Kamil Kukla (Perkusja)
